Een doorvoelende kijk op je leven…
Quotes uit het boek
Resonantie
Zolang patronen in ons systeem aanwezig zijn, trekken we situaties aan om zich hiervan te bevrijden...
In hoeverre durf jij nog jezelf te zijn?
Ken jij je dromen nog? Weet jij nog wat jij hier op deze wereld komt doen? Wat zijn je echte talenten en potentiëlen? In hoeverre heb jij je aangepast aan wat de wereld van je wil? Hoe groot is de discrepantie tussen hoe jij je voordoet en wat jij werkelijk verlangt? Door druk bezig te zijn met er maatschappelijk bij te willen horen, fnuiken we onze eigen creativiteit. We brengen slechts die ideëen naar buiten die geënt zijn op het maatschappelijk aanvaardbare en het collectief herkenbare – zelfs al denken we vaak dat we hier wel de kantjes af lopen – en laten het ogenschijnlijk absurde voor wat het is. We durven het weliswaar aan om kleine verschillen in elkaars creaties aan te brengen, maar veel verder wagen we ons niet. Met iets wat niet globaal goed- of afgekeurd kan worden – en dus niet herkenbaar is – durven we niet naar buiten te komen.
De waarnemer wil steeds in resonantie blijven met het waarneembare, en dus volgens deze wetmatigheid online te blijven.
Drama
Drama heeft geen behoefte aan toeschouwers. Alleen denk jij, als waarnemer, er energetisch door te worden gevoed zonder dat je beseft hoe dit je weghoudt van de helende kracht van je hart. Je kunt je beter richten op het vinden van geluk dan op het kijken naar ongeluk.
Impasses
Ons hoofd wilt iets vanuit angst om iets niet te hebben en sluit daardoor al het andere wat we denken niet te willen, a priori uit. Ons hart, daarentegen, verlangt alleen maar te zijn en dus te ervaren, zodat het de dankbaarheid dat iets fijn zou zijn kan doorvoelen voordat dit daadwerkelijk gebeurt. Denken wat we willen is dus eerder beperkend, terwijl dankbaarheid voelen om wat is veeleer scheppend en verruimend is. En alleen al daardoor gaapt er een enorme kloof tussen een waarnemende reactieve gedachte van willen en een bewust verlangen dat cre-actief doorvoeld wordt. Met andere woorden, iets willen is helemaal niet hetzelfde als iets verlangen. Het één gebeurt in je hoofd en is eisend en wordt gevoed door frustratie, terwijl het andere gevoeld wordt in het hart van je bewustzijn en zodoende dankbaar en vervullend is.
Fantasie en magie
Kunnen dromen werkelijkheid worden als we ze niet mogen dromen? Kunnen verlangens bestaan als we ze niet kunnen voelen? Kunnen fantasie en magie ontkiemen als we niet durven fantaseren? Het is een unieke droom die, langzaam maar zeker, elke twijfelende gedachte laat wegsmelten.
Bewustzijn
Bewustzijn is een sensatie die niet wordt gecreëerd door een of ander object, een of andere persoon, een of andere gebeurtenis of een of ander vooruitzicht. Niets in deze uiterlijke wereld kan jou laten voelen wie jij wezenlijk bent.
De waarnemer
Als cerebrale mens gaan we het bewustwordingsproces aan als kritische waarnemer, waardoor we altijd starten bij wat we zien en niet bij wat we voelen.
Gevoel
Innerlijke wijsheid – of ons gevoel – is een ‘wezenlijk weten’ waarvan het verstand niets begrijpt.
Emotioneel reageren
Onze emotionele reacties zijn steeds mentale waardeoordelen over uiterlijke gebeurtenissen, en staan daardoor de kracht van voelen in de weg.
Zien en laten zijn
Verwacht noch verwijt, maar doe wat je hart je ingeeft ...
Van on-macht naar kracht
Het verwachte is datgene waar jij je aan vasthoudt, en het onverwachte is datgene wat jouw leven vanuit een diepere onderstroom een andere wending geeft. Stop met oordelen en beoordelen, zodat jij deze onderstroom opnieuw kunt voelen en vanuit je slachtofferschap in jouw scheppingskracht kunt stappen.
Eigen-kracht
Hoe kunnen we een ander dragen als we onszelf hierbij verliezen? Een ander (inclusief jezelf) heeft niets aan je (on)macht, maar wel iets aan je kracht.
Van zien naar zijn
Verander lief-hebben van iets door liefdevol (of zorgzaam) zijn voor alles, en de universele liefdesstroom vindt zijn weg door heel jouw wezen.
De wederkerigheid van resonantie
Volgens de kwantumfysica hebben we als waarnemer een effect op het waarneembare, maar is het vooralsnog niet duidelijk hoe dit gebeurt. Evenmin wordt de wederkerigheid van de relatie tussen de waarnemer en het waarneembare ontraadseld. Zonder waarnemer is er geen waarneming. Maar door de intrinsieke wederkerigheid van resonantie geldt ook het omgekeerde. De waarnemer en het waarneembare communiceren onderling en doen dit zelfs op verschillende – zowel objectieve als subjectieve – subniveaus, die we in dit boek verder onderverdelen en als gedachtelagen van het waarnemingsveld definiëren.
De ik-reactieve waarnemer
De kritische waarnemer loopt gewis tegen de impasses van de materiële realiteit aan zolang hij of zij waarneemt zonder gevoel.
Identiteit
Identiteit is je – door een tekort aan eigenwaarde en/of zelfbewustzijn – vereenzelvigen met iemand die je in essentie niet bent, waardoor je wegblijft van de totaliteit van je zijn.
We spelen een rol maar beseffen niet dat deze rol slechts een fractie is van onze energie die zich tijdelijk en ruimtelijk uitdrukt. Alleen door ons te de-identificeren van onze maatschappelijke behoefte om erbij te willen horen, kunnen we het tijdloze van wie we zijn in het tijdelijke integreren.
De waarnemer van de materie
De waarnemer ziet niet alleen zichzelf in een welbepaalde rol, maar geeft ook alles in de materiële realiteit een welbepaalde functie of vormgeving, waardoor niets of niemand nog kan zijn wie of wat hij voelt dat hij is, maar alles in het keurslijf van laten zien dwingt. En het is de reflectie hiervan die je als verwachtingen en verplichtingen uit je omgeving ervaart. Ruil deze macht over je onmacht voor innerlijke kracht en je zult je sowieso van heel wat moedeloosheid en onrust kunnen bevrijden.
De realiteit is een afspiegeling van hoe we denken en voelen
Het is niet nodig om iedereen op zijn fouten te wijzen. Evenmin is het nodig om iemand te corrigeren. Verander innerlijk wat je uiterlijk als moeilijk ervaart en laat zijn, zodat de energie die je uitstraalt de tijd krijgt om zich te re-setten, en uiteindelijk ook jouw uiterlijke wereld te transformeren.
Ga niet langer op zoek naar de zin van dit leven maar doorvoel opnieuw jouw zin in het leven.
Denk ‘out of de box’ en leer denken met je hart, zodat je ook kunt voelen met je hoofd.
Balans
Houd je hoofd rede-lijk wanneer jij je gevoel opnieuw een plek geeft, maar behoed intussen ook je hart voor te veel zweverigheid. Je hebt de perfecte samenwerking tussen beide nodig om het leven vanuit jouw oerkracht aan te gaan. Ga dus op zoek naar een functioneel evenwicht en geef zowel je gevoel als je verstand de plek waar ze recht op hebben. Kortom, kies met je hart maar geef jouw hoofd wel het recht om jouw keuzes redelijkerwijze te vertalen en jouw aanvoelen in daden om te zetten.